Διάκριση των εξουσιών και δημοκρατία

Όλα θα ήταν χαμένα αν ο ίδιος άνθρωπος, ή το ίδιο σώμα αρχόντων, ή οι ευγενείς, ή κάποιοι από τον λαό ασκούσαν αυτές τις τρείς εξουσίες: Εκείνη του να νομοθετείς, εκείνη του να επιλύεις τις δημόσιες υποθέσεις και εκείνη του να δικάζεις τα εγκλήματα ή τις ιδιωτικές διαφορές.                                                                            Μοντεσκιέ, Το πνεύμα των Νόμων

Η πρόσφατη κρίση στην Ένωση Εισαγγελέων, που απασχολεί έντονα τον δημόσιο διάλογο, και η οποία κατά την γνώμη μου αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου του εσωτερικού διχασμού στο σύνολο της Δικαιοσύνης, οφείλεται κατά κύριο λόγο στον τρόπο απάντησης σε δύο ερωτήματα, τα οποία θα θέσω αμέσως πιο κάτω. Ειδικότερα, το ζήτημα προέκυψε μετά την ανακοίνωση του Προεδρείου της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας, στην οποία διατυπώνονταν αντιρρήσεις και επιφυλάξεις ως προς την συνταγματικότητα τροποποίησης του άρθρου 177 § 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, με την οποία, για μια κατηγορία μόνον εγκλημάτων, αυτών της φοροδιαφυγής και της «διαφθοράς», μπορεί, κατά την κρίση του αρμόδιου δικαστή ή εισαγγελέα, να χρησιμοποιηθούν και αποδεικτικά μέσα που έχουν αποκτηθεί με παράνομο τρόπο, όπως οι γνωστές από τον τύπο «λίστες» πελατών τραπεζικών ιδρυμάτων, αλλά όχι μόνο αυτών αλλά και άλλων όπως παράνομες καταγραφές ήχου ή εικόνας, υποκλαπείσες συνδιαλέξεις κλπ., όταν το αρμόδιο δικαστικό όργανο κρίνει ότι το συμφέρον που προστατεύεται με την χρήση του παράνομου αποδεικτικού μέσου είναι σημαντικότερο από αυτό που προσβλήθηκε με την λήψη του και είναι ο μοναδικός τρόπος να αποδειχτεί το έγκλημα φοροδιαφυγής ή διαφθοράς, ενώ ο τρόπος απόκτησής του δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Μια από τις αποτυπώσεις της αρχής της διάκρισης των εξουσιών στο Σύνταγμά μας είναι η πρόβλεψη της τρίτης παραγράφου του άρθρου 29, κατά την οποία απαγορεύονται στον δικαστικό λειτουργό οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος. Τέτοιες εκδηλώσεις σαφώς είναι και η αποδοχή της αφήγησης της κοινωνικής πραγματικότητας που γίνεται από κάποιο πολιτικό κόμμα, κυβερνών ή όχι, καθώς και των προτάσεών του, με βάση την αφήγησή του, σε θέματα γενικής οικονομικής ή δημοσιονομικής πολιτικής. Ειδικότερα υπάρχουν στο πεδίο του πολιτικού διαλόγου δύο διαφορετικές απόψεις για την κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ως προς τα αίτια αυτής, και, με βάση την αποδοχή του διαφορετικού αιτίου, υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος. Η μια άποψη είναι ότι η κρίση οφείλεται στην μη παραγωγή πλούτου και την υπερτροφία του δημοσίου τομέα, και προκρίνει ως λύση τις διαρθρωτικές αλλαγές στο δημόσιο και την οικονομία, με σκοπό την μεγαλύτερη παραγωγή πλούτου και την συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, ως εγγυητή της διαδικασίας παραγωγής πλούτου, στα πλαίσια δε της εγγυητικής αυτής λειτουργίας εντάσσεται η καταπολέμηση της διαφθοράς, η οποία είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση. Η άλλη άποψη είναι ότι η οικονομία δεν έχει εγγενή προβλήματα, αλλά τα προβλήματα, και ειδικότερα το χρέος και τα ελλείμματα, οφείλονται στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή και την διαφθορά, η καταπολέμηση των οποίων αρκεί να εξυγιάνει την οικονομία, θέτοντας σε δευτερεύουσα θέση τις διαρθρωτικές αλλαγές. Τα ερωτήματα, λοιπόν, που καθορίζουν και την απάντηση στην περί του δικονομικού ζητήματος διαμάχη, είναι δύο. Το πρώτο, αν ο δικαστικός λειτουργός δικαιούται να ταχθεί με μια από τις δύο απόψεις δημόσια. Το δεύτερο, αν η εκτελεστική εξουσία, στα πλαίσια του δημοσίου διαλόγου, νομιμοποιείται να καλεί δικαστικούς λειτουργούς να πάρουν θέση στο σχετικό δίλημμα.

Υπενθυμίζεται ότι η απόλυτη απαγόρευση χρήσης από τον δικαστή ή τον εισαγγελέα παρανόμως κτηθέντος αποδεικτικού μέσου προβλέφθηκε για πρώτη φορά στον νόμο το 2008, ενώ μέχρι τότε επιτρεπόταν, με τις ίδιες προϋποθέσεις στάθμισης των συγκρουομένων συμφερόντων, στον δικαστή και τον εισαγγελέα να το χρησιμοποιεί για όλα τα εγκλήματα. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, εν όψει του ότι η δημόσια συζήτηση κινδυνεύει να μετατραπεί σε αντιπαράθεση σχετικά με το αν είναι κάποιος υπέρ ή κατά της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, οφείλω να δηλώσω την προσωπική μου άποψη για το θέμα που ήταν η αφορμή της διαμάχης. Θεωρούσα πάντοτε ατυχή την τεθείσα το 2008 απόλυτη απαγόρευση των παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων, στην ποινική διερεύνηση όλων των εγκλημάτων, όχι μόνο των οικονομικών αλλά και ιδιαίτερα σκληρών εγκλημάτων, όπως η ανθρωποκτονία, η αποπλάνηση και ο βιασμός ανηλίκων, η διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και σοβαρών, όπως οι κλοπές, η παθητική δωροδοκία κ.λπ., γιατί πράγματι δημιουργήθηκαν ιδιαίτερες δυσχέρειες στην προαποδεικτική και αποδεικτική διαδικασία, λόγω της μη παροχής της δυνατότητας στον δικαστή και τον εισαγγελέα να προβεί στη στάθμιση των δύο συγκρουομένων προστατευόμενων εννόμων αγαθών, δηλαδή της ιδιωτικότητας του δράστη (και όχι μόνο των προσωπικών του δεδομένων, όπως κατά κόρον ακούγεται), που προσβάλλεται με την καταγραφή (βίντεο, ήχος, συνομιλίες κλπ.) και της προσβολής που υπέστη το θύμα, που βέβαια δεν είναι μόνο η δημόσια περιουσία. Η επαναφορά τη δυνατότητας στάθμισης μόνο για μια κατηγορία εγκλημάτων δημιουργεί συνεπώς υποβάθμιση των λοιπών σημαντικότατων εννόμων αγαθών, των οποίων φορείς είναι οι Έλληνες πολίτες, ατομικά και ως κοινωνικό σύνολο. Δηλαδή για το σημαντικότατο έννομο αγαθό της κοινωνίας να εισπράξει φόρο, ο εισαγγελέας κατά την δικαστική διερεύνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει το παράνομο αποδεικτικό μέσο (λίστα κλπ. ) ενώ για το επίσης πολύ σημαντικό αγαθό της γενετήσιας ελευθερίας, σε περίπτωση π.χ. βιασμού ανηλίκου, ή της περιουσίας, σε περίπτωση εκβίασης ή κλοπής, απαγορεύεται να χρησιμοποιήσει τυχόν βίντεο καταγραφής του δράστη.

Ξαναγυρίζουμε στη διαμάχη περί την επικριτική, για την κυβερνητική πρωτοβουλία, ανακοίνωση του Προεδρείου της Ένωσης Εισαγγελέων. Αποτέλεσμα της ανακοίνωσης ήταν μια απάντηση από τον υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος υπερασπίσθηκε την δυνατότητα στάθμισης συμφερόντων για την χρήση των παράνομων αποδεικτικών μέσων και από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης, με την οποία ασκούσε κριτική στην ανακοίνωση, λέγοντας ότι η άρνηση της διάταξης αποτελεί αποδοχή των μειώσεων μισθών και συντάξεων προκειμένου οι φοροφυγάδες να εξακολουθήσουν να φοροδιαφεύγουν. Επίσης, λόγω της ανακοίνωσης, παραιτήθηκε η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Εισαγγελέων, ζήτημα που δεν μπορεί να αναλυθεί λόγω έκτασης εδώ. Την 7.1.2016, με διευρυμένη πλειοψηφία το Δ.Σ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, εξέδωσε ανακοίνωση, υπέρ της συνταγματικότητας, αλλά και της σκοπιμότητας της διάταξης, υιοθετώντας μάλιστα μια από τις δύο απόψεις για τα αίτια της κρίσης και την έξοδο από αυτήν.

Επιστρέφοντας στο βασικό ζήτημα, ο διάλογος πάνω σε σημαντικά, όχι μόνον επιστημονικά, ζητήματα, αφορώντα στην ποινική προστασία των ατομικών και κοινωνικών εννόμων αγαθών, δεν επιτρέπεται για τον δικαστικό ή εισαγγελικό λειτουργό να γίνεται με βάση την αποδοχή μιας πολιτικής οπτικής και πρότασης. Έτσι, δεν μπορεί να καλείται ο δικαστής και ο εισαγγελέας, στην όποια δημόσια έκφρασή του, να δηλώσει αν επιθυμεί το ένα ή το άλλο δημοσιονομικό μέτρο, με αφορμή μια επιστημονική του άποψη, για την προστασία των εννόμων αγαθών, που είναι ο σκοπός της δικαιοσύνης. Επίσης δεν μπορεί συγκεκριμένα δικαστικά όργανα, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, να εμφανίζονται ως συνενεργούντες με την εκτελεστική εξουσία, συμμετέχοντας σε συσκέψεις με φορείς της εκτελεστικής εξουσίας, για την αντιμετώπιση, σημαντικών, σύμφωνα με την ιεράρχηση της εκτελεστικής εξουσίας,  ζητημάτων.

Η αποστολή της δικαιοσύνης είναι η, ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία και απέναντι και από αυτήν, αναζήτηση της αλήθειας και η προστασία των συλλογικών και ατομικών έννομων αγαθών και δικαιωμάτων, καθώς και η εγγυητική της λειτουργία, για την θεραπεία των στρεβλώσεων και προσβολών, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο, που ορίζεται από το Σύνταγμα, τους κανόνες του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, και τους σύμφωνους με αυτά εθνικούς κανόνες δικαίου. Για να δώσουν αυτά που οφείλουν η δικαιοσύνη και οι δικαστικοί λειτουργοί στην κοινωνία, πρέπει να τους παρασχεθούν από τις άλλες δύο ταυτιζόμενες μεταξύ τους εξουσίες, ένα νέο πιο ευέλικτο σύστημα λειτουργίας, χωρίς κατασπατάληση ανθρωπίνων πόρων, και με ριζική αλλαγή των υποδομών της, την αξιοποίηση της τεχνολογίας. Ούτε η ταύτιση των εξουσιών ούτε η αντιπαράθεση με όρους πολιτικού και επικοινωνιακού διαλόγου δεν χρειάζονται. Αντίθετα οδηγούν σε επικίνδυνο δρόμο με άγνωστη κατάληξη, την οποία είχε υποψιαστεί ο Μοντεσκιέ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν ο Αριστοτέλης.

Ευστάθιος Βεργώνης,

Αντεισαγγελέας Εφετών Αθηνών

Πηγή: the books’ journal

Περί καινών, κενών και εν γένει δαιμονίων της δικαιοσύνης

Είναι κοινός τόπος ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο έτσι, αλλά και κάθε φορά που επιχειρείται οποιαδήποτε αλλαγή της, βρισκόμαστε να υπερασπιζόμαστε αυτό που δεν πάει άλλο. Στην περίπτωση των Δικηγορικών Συλλόγων αυτό βρίσκει την απόλυτη δικαίωσή του, αντανακλώντας το στη συνέχεια και στον ευρύτερο χώρο της δικαιοσύνης και της οικονομίας. Ο χώρος των δικηγόρων εδώ και καιρό ασφυκτιά εντός των μορφών και δομών διάρθρωσης της δικαιοσύνης και του επαγγέλματος. Μορφών, που αντιστοιχούν στα δεδομένα των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ασφυκτιά επίσης από την έλλειψη εθνικής διάρθρωσής του, τη στιγμή που η δικηγορία τοις πράγμασι ασκείται σε εθνικό επίπεδο. Θεσμικές και υποκειμενικές αδυναμίες έχουν φέρει την κατάσταση σε επικίνδυνο σημείο πια, με ανομολόγητο επίδικο τη μορφή του επαγγέλματος στη μεταμνημονιακή εποχή.

Όπως γίνεται αντιληπτό, αναφέρομαι στην επιλογή του δημοψηφίσματος που διεξάγεται πανελλαδικά επί διήμερον, με βασικό του ερώτημα το «ναι» ή το «όχι» στην τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και τη μορφή των κινητοποιήσεών μας εναντίον του. Πρόκειται για την πολλοστή τροποποίηση του κώδικα εντός της τελευταίας τετραετίας (προσπάθησα να υπολογίσω την αρίθμησή της, αλλά έχασα τη σειρά), υπαγορευμένη από την επείγουσα ανάγκη να επιδείξουμε ότι γίνονται βήματα για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, κι ας μην γίνονται. Η διαβούλευση που προηγήθηκε, ισχνή και προσχηματική, απέφερε μάλλον ουδέν. Οι δικαστικές ενώσεις διαφωνούν. Οι δικηγορικοί σύλλογοι, αν και ενήμεροι από το περασμένο καλοκαίρι, χωρίς καμμία διαδικασία ενημέρωσης και εσωτερικού διαλόγου το διάστημα που προηγήθηκε, οδηγούνται κατ’ ευθείαν στην επιλογή της αποχής η οποία θα μετατραπεί σε διαρκείας, για ένα νομοσχέδιο, που είναι άγνωστο το πότε θα συζητηθεί στη Βουλή. Και σε κείνη του δημοψηφίσματος.

Είναι φανερό, ότι η επιλογή αυτή μόνον την ουσία δεν υπηρετεί. Σε μία εκτεταμένη τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου συμπεριλαμβάνονται τροπολογίες διατάξεων άλλες αναγκαίες, άλλες κακές, άλλες θετικές και, πάντως, όλες πρόχειρες, η απάντηση των δικηγορικών συλλόγων, -επιστημονικών κατά κύριο λόγο-, ΔΕΝ μπορεί να είναι ένα «ναι» ή ένα «όχι». Στην αδιάλλακτη στάση του Υπουργείου δεν μπορεί να αντιτάσσεται αδιαλλαξία διά της αποχής. Απαιτείται πολύ πιο περίτεχνη διαχείριση, επιστημονικότητα, διεπιστημονική προσέγγιση των ρυθμίσεων που άπτονται και της οικονομίας, στάθμιση κοινωνικών αγαθών. Ανάδειξη των αδυναμιών σε υποδομές (η ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων αποτελεί πολύ μακρινό όνειρο ακόμη), σε διάρθρωση, σε ανθρώπινο δυναμικό. Η αδυναμία, προφανής· αυτό που σε όλες τις προηγμένες χώρες λύνεται με το λεγόμενο «lobbying», παράγοντας συναινέσεις, στη χώρα μας αντιμετωπίζεται με αποχή, μηδενίζοντας εξ αρχής τα περιθώρια βελτίωσης των προτεινομένων διατάξεων.

Στο ερώτημα, εάν οι προτεινόμενες διατάξεις θα επιφέρουν επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, η απάντηση είναι ένα σαφές όχι. Η επιτάχυνση απονομής της ελληνικής δικαιοσύνης είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο, περίπλοκο και πολυπαραγοντικό πρόβλημα, για να λυθεί με μία τροποποίηση των κανόνων διεξαγωγής της αστικής δίκης. Όμως, και στο ερώτημα, εάν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποτελεί την απάντηση στις προτάσεις της κυβέρνησης, η απάντηση είναι ένα εξ ίσου σαφές όχι.

Είναι προφανές, ότι η προσωπική μου θέση, -που μπορεί να μην είναι τόσο προσωπική εν τέλει- βρίσκεται απολύτως πέραν του «ναι» και του «όχι». Και, άρα, αρνούμαι να καταμετρηθώ είτε στο ένα, είτε στο άλλο.

Ντόρα Τσικαρδάνη

Καταργείται το ακροατήριο στην αστική δίκη

Καταργείται η επ’ ακροατηρίω διαδικασία στις αστικές διαφορές με την επερχόμενη τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της κ. Ιωάννας Μάνδρου στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Η διαδικασία θα διεξάγεται εγγράφως, με ακροαματική διαδικασία μόνον σε περίπτωση, που κρίνει ότι χρειάζεται ο δικαστής. Στο ρεπορτάζ δεν γίνεται αναφορά για την πορεία της ευρείας καθιέρωσης της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων, ενώ η ρύθμιση -απ’ ό,τι προκύπτει- είναι επικεντρωμένη αποκλειστικά στο αίτημα για «επιτάχυνση». Εάν η ρύθμιση έχει όπως περιγράφεται, φαίνεται μάλλον ανελαστική. Το ρεπορτάζ έχει ως εξής:

«Τις δίκες, τα ακροατήρια, τις πολύωρες αναμονές, τις μακρόσυρτες εξετάσεις μαρτύρων, τις αλλεπάλληλες αναβολές στις υποθέσεις για πάσης φύσεως αστικές και εμπορικές διαφορές, που έχουν προκαλέσει «έμφραγμα» στους χρόνους απόδοσης δικαιοσύνης, και που γνωρίζουν όλοι όσοι κατά καιρούς βρέθηκαν ως διάδικοι στα δικαστήρια, επιχειρεί να καταργήσει ο νέος Κώδικας της Πολιτικής Δικονομίας που έχει ήδη ολοκληρωθεί από το αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης.

Υστερα από πολλά χρόνια, το νέο νομοθέτημα προβλέπει δύο μόνο στάδια για την εκδίκαση των αστικών διαφορών: την κατάθεση της αγωγής και την έκδοση της απόφασης. Η διαδικασία στο ακροατήριο, με την εξέταση των μαρτύρων, τις αντεγκλήσεις και τις άπειρες αναβολές, καταργείται καθώς πλέον προβλέπεται πως όλη η διαδικασία, ή το μεγαλύτερο μέρος της, θα διεξάγεται μόνον εγγράφως.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις:

1. Μόλις θα κατατίθεται η αγωγή για οποιαδήποτε αστική ή εμπορική διαφορά, οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν συνολικά ένα χρονικό διάστημα περίπου 130 ημερών για να καταθέσουν όλα τους τα έγγραφα, να αντικρούσουν αυτά που υποστηρίζει ο αντίδικός τους και να προσκομίσουν ό,τι νομίζουν ότι θα συμβάλει στη διεκδίκησή τους για παροχή έννομης προστασίας.

2. Δίκη στο ακροατήριο δεν θα γίνεται. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αν ο δικαστής, που θα χρεώνεται την υπόθεση, κρίνει ότι απαιτείται η εξέταση και κάποιου μάρτυρα, θα τον καλεί σε ορισμένη ημέρα και χώρο για να τον εξετάσει.

3. Μόλις ο φάκελος της υπόθεσης συμπληρωθεί από τους διαδίκους, ο δικαστής θα μελετά το υλικό που έχουν προσκομίσει και σε συγκεκριμένο χρόνο –αυτό μακάρι να τηρηθεί…– θα εκδίδει την απόφασή του.

4. Η κατάργηση της συζήτησης στο ακροατήριο κρίθηκε αναγκαία από την αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή που ανέλαβε το τιτάνιο έργο βελτίωσης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, καθώς η μακρόχρονη εφαρμογή του ισχύοντος έως σήμερα συστήματος κατέδειξε πως μόνο καθυστερήσεις προκαλούσε και στην ουσία δεν διευκόλυνε τη γρήγορη και ουσιαστική επίλυση των χιλιάδων αστικών διαφορών που φθάνουν κάθε χρόνο στα ελληνικά δικαστήρια.

Αλλωστε, κρίθηκε πως στις αστικές και τις εμπορικές διαφορές, κυρίως από έγγραφα, προκύπτουν όσα οι ενδιαφερόμενοι προτείνουν ή αντιπροτείνουν και ελάχιστα προσθέτουν οι εξεταζόμενοι μάρτυρες.

Η επιχειρούμενη αλλαγή, ο νέος Κώδικας που αναμένεται να ψηφιστεί ώς το τέλος του χρόνου, εκτιμάται ότι θα αλλάξει δραστικά το τοπίο εκδίκασης των αστικών διαφορών και την εικόνα λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων, τουλάχιστον όπως τη γνωρίσαμε έως σήμερα.

5. Μείζονος σημασίας είναι οι αλλαγές που επιφέρει ο νέος Κώδικας και στο στάδιο της αναγκαστικής εκτέλεσης. Οταν πια δηλαδή τα δικαστήρια έχουν αποφανθεί και τη δικαστική κρίση διαδέχεται το στάδιο των πλειστηριασμών.

Οσα μέχρι σήμερα προβλέπονται, και τα οποία καθυστερούν αν δεν ματαιώνουν τους πλειστηριασμούς, καταργούνται. Οι ανακοπές επί ανακοπών (έτσι λέγονται στη νομική ορολογία τα ένδικα μέσα που χρησιμοποιούνται για να μη γίνει ο πλειστηριασμός) θα ισχύουν στο εξής εξαιρετικά περιορισμένα. Μόνο μία φορά πριν γίνει ο πλειστηριασμός και μία μετά θα μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να καταθέτουν όποιες αντιρρήσεις ή επιχειρήματα έχουν.

6. Σημαντική είναι και η διάταξη που καταργεί την προσωποκράτηση για αστικά και εμπορικά χρέη για όσους αποδεδειγμένα αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Το μέτρο παραμένει μόνο σε ισχύ για εκείνους που, ενώ διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα ικανοποίησης του αντιδίκου τους, δεν το κάνουν εσκεμμένα, αποκρύπτοντας τα οικονομικά μέσα τους ή αρνούνται να συμμορφωθούν προς δικαστικές αποφάσεις.

Επίσης προβλέπεται ότι εγγραφή προσημείωσης σε ακίνητα ή επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης μπορεί να γίνεται όχι μόνον αν κάποιος έχει στα χέρια του διαταγή πληρωμής, αλλά και αν έχει δικαστική απόφαση που τον δικαιώνει.

7. Ιδιαίτερης βαρύτητας είναι και οι αλλαγές που προβλέπονται για τη σύντομη εκδίκαση όλων των διαφορών που προκύπτουν από τον γάμο, για την επιμέλεια, την επικοινωνία των παιδιών, τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και άλλες που, πια, ενοποιούνται, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με αρκετές πολύ συνηθισμένες διαφορές όπως είναι οι εργατικές, οι μισθωτικές και όσες προέρχονται από τροχαία ατυχήματα.

Εφόσον όλα τα παραπάνω αποτυπωθούν, οριστικά, στον νέο Κώδικα και τεθούν σε εφαρμογή, τότε η εικόνα της απονομής δικαιοσύνης και στη χώρα μας θα αλλάξει ριζικά και θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι θα επιταχυνθούν όλες οι διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα. Μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, θα αποδειχθεί στην πράξη εάν έφτασε τελικά η ώρα να γυρίσει σελίδα και η ελληνική Δικαιοσύνη».

Πηγή: Καθημερινή  

 

Τελευταία η Ελλάδα στην κλίμακα ποιότητας δικαιοσύνης στην ΕΕ

Η Ελλάδα είναι η τρίτη χειρότερη χώρα στην ΕΕ στην απονομή δικαιοσύνης, σύμφωνα με αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Κομισιόν, στην Ελλάδα ο χρόνος για την εκδίκαση αστικών και εμπορικών διαφορών πρωτοβάθμια έχει αυξηθεί από 190 το 2010 σε 460 ημέρες το 2012, επίδοση η οποία είναι η τρίτη χειρότερη μεταξύ των 22 κρατών-μελών της ΕΕ για τα οποία υπάρχουν στοιχεία.

Τις καλύτερες επιδόσεις στην ΕΕ εμφανίζουν η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και η Ουγγαρία με χρόνο επίλυσης που δεν υπερβαίνει τις 100 ημέρες, ενώ τις χειρότερες επιδόσεις παρουσιάζουν η Ιταλία και η Μάλτα.

Όσον αφορά την αποδοτικότητα του συστήματος δικαιοσύνης από την έρευνα της Κομισιόν προκύπτει ότι η Ελλάδα παρουσιάζει τις χειρότερες επιδόσεις μεταξύ των 20 κρατών-μελών για τα οποία υπάρχουν στοιχεία, εφόσον το ποσοστό εκδίκασης αστικών και εμπορικών διαφορών πρωτοβάθμια μειώθηκε από 79% το 2010 σε 59% το 2012, ενώ τα καλύτερα αποτελέσματα εμφανίζουν το Λουξεμβούργο, η Ιταλία και η Μάλτα.

Όσον αφορά την ποιότητα του συστήματος δικαιοσύνης προκύπτει ότι σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από το 0 έως το 4 η Ελλάδα είναι τελευταία στην ΕΕ με επίδοση 1,5 και η Κύπρος προτελευταία με επίδοση 2, ενώ στις πρώτες θέσεις με επίδοση 4 βρίσκονται 10 κράτη-μέλη (Δανία, Εσθονία, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Αυστρία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Φινλανδία, Σουηδία).

Στους δείκτες για την ποιότητα περιλαμβάνονται η υποχρεωτική κατάρτιση των δικαστών, η παρακολούθηση και αξιολόγηση των δικαστικών δραστηριοτήτων, ο προϋπολογισμός και οι ανθρώπινοι πόροι των δικαστηρίων, καθώς και η διαθεσιμότητα τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών (ΤΠΕ), και εναλλακτικών μεθόδων επίλυσης των διαφορών (ADR).

Ο πίνακας αποτελεσμάτων παρουσιάζει δεδομένα για την αντίληψη περί ανεξαρτησίας του συστήματος απονομής δικαιοσύνης. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 24η θέση στην ΕΕ και την 84η σε σύνολο 184 χωρών. Στην ΕΕ τις καλύτερες επιδόσεις εμφανίζουν η Φινλανδία, η Ιρλανδία και η Μεγάλη Βρετανία και τις χειρότερες η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Σλοβακία.

Σχόλιο της επιτρόπου Δικαιοσύνης Βίβιαν Ρέντινγκ

«Η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης ισοδυναμεί με άρνηση απονομής δικαιοσύνης. Ο πίνακας αποτελεσμάτων σχετικά με την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη είναι βασικό εργαλείο της οικονομικής στρατηγικής της ΕΕ, καθώς συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη λειτουργία της δικαιοσύνης για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Ένα λειτουργικό και ανεξάρτητο δικαστικό σύστημα είναι βασικό στοιχείο για την εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των πολιτών και των επενδυτών, και απαραίτητο για την αμοιβαία εμπιστοσύνη στον ευρωπαϊκό χώρο δικαιοσύνης.

» Αυτή η δεύτερη έκδοση του πίνακα αποτελεσμάτων σχετικά με την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη δημοσιεύεται σε μια στιγμή που πολλά κράτη-μέλη πραγματοποιούν δικαστικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Εξελίξεις και στοιχεία επιβεβαιώνουν πόσο σημαντικό είναι να συνεχιστούν με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα οι προσπάθειες που έχουν αναληφθεί για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δικαστικών συστημάτων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Όσον αφορά τα επόμενα βήματα, η Κομισιόν τονίζει ότι τα στοιχεία του πίνακα αποτελεσμάτων θα ληφθούν υπόψη κατά την προετοιμασία των επικείμενων αναλύσεων ανά χώρα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου 2014.

Θα ληφθούν επίσης υπόψη στο πλαίσιο της εκπόνησης των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής και προβλέπεται ότι τα ταμεία της ΕΕ (Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη της μεταρρύθμισης των εθνικών δικαστικών συστημάτων.

Η Επιτροπή σημειώνει ότι θα συνεργαστεί με εμπειρογνώμονες από το δικαστικό σώμα και τα κράτη-μέλη, με επαγγελματίες του κλάδου της δικαιοσύνης και με ευρωπαϊκά δικαστικά δίκτυα με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας, της διαθεσιμότητας και της συγκρισιμότητας των δεδομένων για τις μελλοντικές εκδόσεις του πίνακα αποτελεσμάτων.

Πηγή: tovima.gr

Δοκιμασία η ανάδειξη νέας ηγεσίας στη Δικαιοσύνη

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ιωάννας Μάνδρου στην εφημερίδα «Καθημερινή», οι αντοχές των κυβερνητικών εταίρων για πολιτικές συγκλίσεις και συναινέσεις θα δοκιμαστούν για άλλη μία φορά με αφορμή τις «σαρωτικές» αποχωρήσεις από ηγετικές θέσεις της Δικαιοσύνης στο τέλος του μήνα, καθώς συμπληρώνεται το προβλεπόμενο «όριο ηλικίας» κορυφαίων παραγόντων της δικαστικής ιεραρχίας.

Οι ηγετικές θέσεις στη δικαστική ιεραρχία, εκτός από τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Ιω. Καραβοκύρη που παραμένει, «αδειάζουν» καθώς αποχωρούν τόσο ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Κων. Μενουδάκος, όσο και η πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Ρένα Ασημακοπούλου, ενώ ήδη κενή παραμένει, λόγω της πρόωρης αποχώρησης του κ. Ιω. Τέντε και η θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ενώ παράλληλα αποχωρούν αντιπρόεδροι των ανωτάτων δικαστηρίων και πολλοί αρεοπαγίτες.

Η επιλογή των ανώτατων δικαστικών λειτουργών που θα καταλάβουν τις κορυφαίες θέσεις της δικαστικής ιεραρχίας στην παρούσα συγκυρία με την αναγκαιότητα η Δικαιοσύνη να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο τόσο στην ανάπτυξη όσο και στη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, απασχολεί ήδη ζωηρά τα επιτελεία των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση, τους πολιτικούς αρχηγούς και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Η αναζήτηση προσώπων για τα οποία θα υπάρξει σύγκλιση των τριών κυβερνητικών εταίρων είναι το ζητούμενο των διαδικασιών, οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη με τον πρωθυπουργό να έχει δώσει προσωπικά το «σήμα» για αξιοκρατικές επιλογές προκειμένου η δικαιοσύνη να ανταποκριθεί στο σύνθετο και πολύπλευρο ρόλο στις παρούσες δυσμενείς συνθήκες.

Από το περιβάλλον του κ. Αντ. Σαμαρά έχει καταστεί σαφές, ότι η κυβέρνηση δεν προσβλέπει σε επιλογές με βάση άλλα κριτήρια πλην της αξιοκρατίας και στο σημείο αυτό τόσο ο κ. Ευ. Βενιζέλος όσο και ο κ. Φώτης Κουβέλης εμφανίζονται καταρχήν σύμφωνοι, ενώ οι όποιες διαφορετικές -διότι υπάρχουν- προσεγγίσεις αφορούν τα πρόσωπα των ανώτατων δικαστικών που θα επιλεγούν από το υπουργικό συμβούλιο στο τέλος του μήνα.

Πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου ανέφεραν ότι ο πρωθυπουργός έχει διαμηνύσει, πως πρέπει για την επιλογή της νέας ηγεσίας της Δικαιοσύνης να μην επαναληφθούν φαινόμενα τριβών και διαφωνιών μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, καθώς το θέμα της επιλογής των ανώτατων δικαστικών που θα στελεχώσουν τις κορυφαίες θέσεις της δικαστικής ιεραρχίας, δεν προσφέρεται για αντιπαραθέσεις και πολιτικές κόντρες.

Κι ενώ στο πλαίσιο των επιλογών οι κυβερνητικοί εταίροι εμφανίζονται καταρχήν σύμφωνοι, το θέμα της τήρησης της δικαστικής επετηρίδας, ως βασικό κριτήριο επιλογής είναι εκείνο που δυσκολεύει στην επιλογή συγκεκριμένων ανώτατων δικαστικών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αντ. Ρουπακιώτης που έχει και το θεσμικό βάρος της εισήγησης στο υπουργικό συμβούλιο, σύμφωνα με πληροφορίες, εμμένει στο να τηρηθεί η δικαστική επετηρίδα και να επιλεγούν με βάση αυτή οι ανώτατοι δικαστικοί που θα καταλάβουν τις ηγετικές θέσεις της Δικαιοσύνης.

Ο κ. Ρουπακιώτης, μάλιστα, επικαλείται την επιλογή πριν από ένα χρόνο του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Κων. Μενουδάκου με βάση τη δικαστική επετηρίδα, ενώ από τη Ν.Δ. αλλά και το ΠΑΣΟΚ προτείνεται οι επιλογές να γίνουν πρωτίστως στη βάση της καταλληλότητας και της αξιοκρατίας και να τηρηθεί δευτερευόντως και η δικαστική επετηρίδα.

Πάντως, για τη θέση του προέδρου του Αρείου Πάγου αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες, να επιλεγεί ένας από τους σημερινούς αντιπροέδρους του ανωτάτου δικαστηρίου, μεταξύ των κ. Μιχ. Θεοχαρίδη, Βασ. Λυκούδη που θα παραμείνουν για ένα χρόνο και του κ. Αθ. Κουτρουμάνου που αν επιλεγεί θα μείνει για δύο χρόνια. Για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας ως μοναδική υποψηφιότητα φέρεται ο αντιπρόεδρος κ. Σωτ. Ρίζος που διαθέτει και υψηλή θέση στη δικαστική επετηρίδα.

Γρίφος για τον νέο Εισαγγελέα του Α.Π.

Ανοικτό παραμένει προς το παρόν από ποια «δεξαμενή» θα επιλεγεί ο νέος εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μετά την αποχώρηση του κ. Ιω.Τέντε, ο οποίος ήδη κατέλαβε τη σημαντική θέση του εθνικού συντονιστή σε θέματα διαφθοράς.

Οι κυβερνητικοί εταίροι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», δεν έχουν καταλήξει στο αν ο νέος εισαγγελέας του ανωτάτου δικαστηρίου θα προέρχεται από το εισαγγελικό σώμα, αν δηλαδή θα επιλεγεί για τη θέση αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ή αν η επιλογή γίνει από δικαστές, δηλαδή από αντιπροέδρους του ανωτάτου δικαστηρίου ή αρεοπαγίτες.

Να σημειωθεί ότι και ο κ. Τέντες προερχόταν από το δικαστικό σώμα όπως και οι περισσότεροι που κατέλαβαν τα τελευταία χρόνια την κορυφαία θέση της εισαγγελικής αρχής, πλην του κ. Γ. Σανιδά που ήταν εισαγγελικός λειτουργός. Πάντως, αν επιλεγεί εισαγγελικός, πρώτη στην επετηρίδα είναι η κ. Ευτέρπη Κουτσαμάνη που εκτελεί προσωρινά καθήκοντα εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ενώ συζητούνται και τα ονόματα αντεισαγγελέων που βρίσκονται σε χαμηλότερες θέσεις της δικαστικής επετηρίδας, ενώ αν η επιλογή γίνει τελικά από τους δικαστικούς επικρατέστεροι είναι κάποιοι από τους σημερινούς αντιπροέδρους.

Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει ποιος από τους αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου θα διαδεχθεί τον κ. Παν. Νικολούδη, επικεφαλής ώς σήμερα της Αρχής για το ξέπλυμα χρήματος, του οποίου η θητεία λήγει.

Πηγή: kathimerini.gr

«Διευρυμένες δυσλειτουργίες» στην ελληνική έννομη τάξη διαπιστώνει το Συμβούλιο της Ευρώπης

Με την βιωσιμότητα του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου ασχολήθηκε η χειμερινή ολομέλεια των εθνικών κοινοβουλευτικών αντιπροσωπιών του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη εκεί. Η ολομέλεια κατέληξε σε ψήφισμα, με τον τίτλο «Διασφαλίζοντας την βιωσιμότητα του Δικαστηρίου του Στρασβούργου: Δομικές ελλείψεις σε κράτη μέλη».

Με το ψήφισμά της αυτό, η ολομέλεια επισημαίνει, ότι «το Δικαστήριο είναι υπερφορτωμένο με επαναλαμβανόμενες υποθέσεις, που αποκαλύπτουν διευρυμένες δυσλειτουργίες στις εθνικές έννομες τάξεις». Αναφέρονται εννέα χώρες: η Βουλγαρία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μολδαβία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Τουρκία και η Ουκρανία.

Η αρμόδια επιτροπή καλεί τα κράτη – μέλη να αναπτύξουν στρατηγικές και δράσεις, ώστε να αντιμετωπίσουν τα δομικά τους προβλήματα και να τροποποιήσουν το εθνικό δίκαιο εκάστου, εναρμονιζόμενα με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου.

Το ψήφισμα αυτούσιο:

«Doc. 13087

Report of the Committee on Legal Affairs and Human Rights

Rapporteur: Serhii Kivalov (Ukraine, EDG)

States Parties bear the “primary responsibility” for ensuring the European Convention on Human Rights is applied effectively at national level, alongside the European Court of Human Rights and the Committee of Ministers.

The Committee on Legal Affairs and Human Rights deplores the fact that the Court is “still overloaded with a large number of repetitive cases revealing widespread dysfunctions in national legal orders”. It lists nine States (Bulgaria, Greece, Italy, the Republic of Moldova, Poland, Romania, the Russian Federation, Turkey and Ukraine) which continue to have “major structural problems” – adding that countries with a high proportion of complaints in relation to their population should also face scrutiny.

The committee calls on States Parties to the Convention to create strategies and action plans to deal with their structural problems, and amend their laws in line with the Court’s case law. States Parties should also consider establishing a national body responsible solely for the execution of the Court’s judgments. Moreover, national parliaments should be actively involved in the implementation of these judgments, and in particular of those revealing structural deficiencies.

The Council of Europe governments are also called on to “increase pressure and take firmer measures” in cases of dilatory and continuous non-compliance with the Court’s judgments.»

Πηγή: http://assembly.coe.int//Main.asp?link=http://assembly.coe.int/Sessions/2013/ESession2013_1.htm

Ρουπακιώτης: «όνειδος» η απόλυση λόγω παρέλευσης 18μήνου και νομοσχέδιο για επιτάχυνση της δικαιοσύνης

Την άμεση κατάθεση νόμου για την ταχεία εκδίκαση σοβαρών ποινικών αδικημάτων, προανήγγειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, καυτηριάζοντας έντονα το γεγονός ότι έχουν «βαλτώσει οι φορολογικές υποθέσεις, για τις οποίες υπήρχε πρόγραμμα να έχει εκδικαστεί το 20% από αυτές, από τον περασμένο Ιούνιο».

«Υπάρχει δραματική υστέρηση στην οργάνωση της δικαιοσύνης. Είναι όνειδος να βγαίνουν έξω ακόμα και κρατούμενοι που βαρύνονται με βαριές κατηγορίες, λόγω παρέλευσης του 18μηνου» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Ρουπακιώτης, απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ, Χρ. Μαρκογιαννάκη.

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το πρόβλημα της διαφθοράς και δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί, με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα τα δικαστήρια» επισήμανε, από την πλευρά του ο κ. Μαρκογιαννάκης. Παράλληλα, χαρακτήρισε «απαράδεκτο να κατεβάζουν στις δύο το μεσημέρι τα μολύβια οι δικαστές» ενώ ανέφερε περίπτωση δικαστηρίου που δεν κάλεσε μάρτυρες γιατί είχε χαθεί ο κατάλογος με τα ονόματά τους.

«Στο νομοσχέδιο που προωθείται έχουμε διατάξεις για εκείνους που διέπραξαν σοβαρά οικονομικά αδικήματα ώστε να επισπεύδονται οι αποφάσεις. Είναι μια εκρηκτική κατάσταση. Υπήρχε πρόγραμμα να τελειώσουν στο 20% οι φορολογικές υποθέσεις, μέχρι τέλος του Ιουνίου, αλλά έχουν βαλτώσει» υπογράμμισε ο υπουργός Δικαιοσύνης, αποδίδοντας το πρόβλημα, πέρα από τη μηχανογράφηση και στη μεγάλη έλλειψη δικαστικών υπαλλήλων.

Παράλληλα, ο κ. Ρουπακιώτης απηύθυνε έκκληση στους εισαγγελείς και τους δικαστές να σκεφτούν το χρέος τους και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της ελληνικής κοινωνίας.

«Η κρίση, που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, γεννά και πολλές δίκες. Υπάρχει σωρεία αδικημάτων στον τομέα της οικονομικής διαχείρισης, τα εγκλήματα με τα λευκά κολάρα. Μετά τις 19 Ιανουαρίου, πιστεύω να σκεφτούν το χρέος τους στην ελληνική κοινωνία, γιατί η πολιτεία θα πράξει αυτό που όφειλε. Ήρθε η ώρα και οι δικοί τους υπάλληλοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της ελληνικής κοινωνίας» σημείωσε ο κ. Ρουπακιώτης και πρόσθεσε: «Είμαστε υποχρεωμένοι να ελαχιστοποιήσουμε αυτούς που αφήνονται ελεύθεροι μετά το 18μηνο και να περιορίσουμε εκείνους που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα με τρόπο που δεν πρέπει. Μέσα από το e- justice, δεν θα υπάρχει δικαστήριο που δεν θα είναι μηχανογραφημένο».

«Έχει “κακοφορμίσει” το θέμα με τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, για αυτό και το ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων των ανθρώπων έχει προβεί σε τόσες καταδίκες σε βάρος της χώρας μας» κατέληξε ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Στο θέμα παρενέβη και ο προεδρεύων του Σώματος, Αθανάσιος Νάκος, που τόνισε ότι όχι μόνο στα ποινικά αλλά και στα πολιτικά δικαστήρια παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται επιχειρήσεις με ποινικές ρήτρες για λεφτά που δικαιούνται.

Διάλογος με αφορμή την Ευρωπαϊκή ημέρα Πολιτικής Δικαιοσύνης

Το Ελληνικό Τμήμα του Ευρωπαϊκού Δικτύου σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις καλεί σε διάλογο, με αφορμή τη χθεσινή (20.12.12) ευρωπαϊκή ημέρα πολιτικής δικαιοσύνης. Πλήρης η ανακοίνωση είναι αυτή:

«Με αφορμή τη σημερινή ευρωπαϊκή ημέρα Πολιτικής Δικαιοσύνης, το Ελληνικό Τμήμα Ευρωπαϊκού Δικτύου σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, ανοίγει ένα εποικοδομητικό και γόνιμο διάλογο με την ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή που έχει συγκροτηθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αναλύοντας τέσσερα επίκαιρα νομοθετήματα, που κατά περίπτωση δημιουργούν έντονες προκλήσεις για την ελληνική πολιτική δικονομία. Συγκεκριμένα:

1)    Διεθνείς απαγωγές παιδιών και Ευρωπαϊκός Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές  και διαφορές γονικής μέριμνας.
2)    Ευρωπαϊκή Διαταγή Πληρωμής, Κανονισμός (ΕΚ) 1896/2006.
3)    Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, Οδηγία 2208/52/ΕΚ (Ν. 3898/2010).
4)    Ευρωπαϊκός Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής.

Οι κύριοι στόχοι  του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, που συστήθηκε με απόφαση του Συμβουλίου Ε.Κ. στις 28 Μαΐου 2001, είναι η βελτίωση της πρόσβασης στη Δικαιοσύνη και η απλοποίηση της δικαστικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ».

Δημοσιεύτηκε το Π.Δ. της συγχώνευσης των Ειρηνοδικείων

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης το Π.Δ. 110/2012, σχετικά με την συγχώνευση των υπολειτουργούντων Ειρηνοδικείων της χώρας. Από το Π.Δ. δεν γίνεται λόγος για την τύχη των Υποθηκοφυλακείων και των εδρών των συμβολαιογράφων, που είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις Ειρηνοδικειακές περιφέρειες. Το Π.Δ. 110/2012 είναι αυτό:

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 193

(1) ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 110 Συγχώνευση ανενεργών ή υπολειτουργούντων Ειρηνοδικείων της Χώρας.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις: α) Του άρθρου 2 παρ. 1 περ. β΄ του Ν. 1756/1988 «Κώ. δικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών» (Α΄35).

β) Του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την «Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δτος 63/2005 (Α΄ 98).

2. Τη γνώμη της Ολομέλειας των κάτωθι Εφετείων: 1) Θεσσαλονίκης με αριθμό 11/2011 2) Ιωαννίνων με αριθμό 32/2011 3) Λαμίας με αριθμό 5/2011 4) Αιγαίου με αριθμό 38/2011 5) Ναυπλίου με αριθμό 8/2011 6) Καλαμάτας με αριθμό 4/2011 7) Πατρών με αριθμό 8/2011 8) Κέρκυρας με αριθμό 23/2011 9) Λάρισας με αριθμό 4/2011 10) Κρήτης με αριθμό 4/2011 11) Θράκης με αριθμό 4/2011 12) Δωδεκανήσου με αριθμό 8/2011 13) Εύβοιας με αριθμό 4/2011 14) Δυτικής Στερεάς Ελλάδος με αριθμό 3/2011 15) Βορείου Αιγαίου με αριθμό 2/2011 16) Ανατολικής Κρήτης με αριθμό 1/2011 17) Δυτικής Μακεδονίας με αριθμό 9/2011 10 Οκτωβρίου 2012

3. Το με αριθμό 3378/2.10.2012 έγγραφο του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

4. Το γεγονός ότι το παρόν διάταγμα δεν προκαλεί δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

5. Τις με αριθμό Δ169/2012 και Δ174/2012 γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποφασίζουμε:

Άρθρο 1ο

Συγχωνεύονται τα κάτωθι Ειρηνοδικεία ενοποιουμένων των περιφερειών και μεταβιβαζομένων των αρμοδιοτήτων αυτών ως εξής:

1. ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ Περιφέρεια Πρωτοδικείου Λαμίας α) Ειρηνοδικεία: 1) Σπερχειάδας, 2) Θερμοπυλών, 3) Υπάτης, 4) Μακρακώμης, 5) Φαλάρων 6) Δομοκού και 7) Αμφίκλειας στο Ειρηνοδικείο Λαμίας, με έδρα τη Λαμία.

β) Ειρηνοδικείο Ελάτειας στο Ειρηνοδικείο Αταλάντης, με έδρα την Αταλάντη.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Άμφισσας

Ειρηνοδικεία: 1) Δωριέων, 2) Δελφών, 3) Ιτέας, 4) Eυ. παλίου, 5) Δωρίδος και 6) Τολοφώνος, στο Ειρηνοδικείο Άμφισσας, με έδρα την Άμφισσα

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ευρυτανίας

Ειρηνοδικεία: 1) Αγραίων και 2) Απεραντίων, στο Ειρηνοδικείο Ευρυτανίας, με έδρα το Καρπενήσι.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Λειβαδιάς

Ειρηνοδικεία: 1) Αλιάρτου, 2) Δαύλειας, 3) Αράχωβας,

4) Αμβρυσσού και 5) Ορχομενού, στο Ειρηνοδικείο Λι. βαδειάς, με έδρα τη Λιβαδειά.

2. ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Ειρηνοδικείο Σοχού, στο Ειρηνοδικείο Λαγκαδά, με έδρα το Λαγκαδά.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Γιαννιτσών

Ειρηνοδικείο Κρύας Βρύσης, στο Ειρηνοδικείο Γιαννιτσών, με έδρα τα Γιαννιτσά.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κιλκίς

α) Ειρηνοδικείο Μουριών στο Ειρηνοδικείο Κιλκίς με έδρα το Κιλκίς β) Ειρηνοδικείο Γουμενίσσης στο Ειρηνοδικείο Πολυκάστρου με έδρα το Πολύκαστρο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Χαλκιδικής

α) Ειρηνοδικείο Ιερισσού, στο Ειρηνοδικείο Αρναίας, με έδρα την Αρναία,

β) Ειρηνοδικείο Συκιών, στο Ειρηνοδικείο Πολυγύρου, με έδρα τον Πολύγυρο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Σερρών

α) Ειρηνοδικείο Φυλλίδος στο Ειρηνοδικείο Ροδολίβους, με έδρα το Ροδολίβος

β) Ειρηνοδικεία: 1) Πορροϊών και 2) Ηράκλειας στο Ειρηνοδικείο Σιντικής με έδρα το Σιδηρόκαστρο.

3. ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κέρκυρας Ειρηνοδικεία: 1) Λευκίμμης, 2) Παξών και 3) Όρους, στο Ειρηνοδικείο Κέρκυρας, με έδρα την Κέρκυρα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Θεσπρωτίας

Ειρηνοδικεία: 1) Παραμυθιάς και 2) Φιλιατών, στο Ειρηνοδικείο Ηγουμενίτσης, με έδρα την Ηγουμενίτσα.

4. ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Καβάλας Ειρηνοδικείο Χρυσούπολης, στο Ειρηνοδικείο Καβάλας, με έδρα την Καβάλα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Δράμας

Ειρηνοδικεία: 1) Νέστου, 2) Πρωσοτσάνης και 3) Νευροκοπίου στο Ειρηνοδικείο Δράμας, με έδρα τη Δράμα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ξάνθης

Ειρηνοδικείο Σταυρούπολης, στο Ειρηνοδικείο Ξάνθης, με έδρα την Ξάνθη.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Αλεξανδρούπολης

Ειρηνοδικεία: 1) Σουφλίου και 2) Σαμοθράκης, στο Ειρηνοδικείο Αλέξανδρούπολης, με έδρα την Αλέξανδρούπολη.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ροδόπης

Ειρηνοδικείο Σαππών, στο Ειρηνοδικείο Κομοτηνής, με έδρα την Κομοτηνή.

5. ΕΦΕΤΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ιωαννίνων Ειρηνοδικεία: 1) Ζίτσας, 2) Μετσόβου, 3) Ζαγορίου και 4) Πωγωνίου, στο Ειρηνοδικείο Ιωαννίνων, με έδρα τα Ιωάννινα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Πρέβεζας

Ειρηνοδικεία: 1) Θεσπρωτικού και 2) Πάργας, στο Ειρηνοδικείο Πρέβεζας, με έδρα την Πρέβεζα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Άρτας

Ειρηνοδικεία: 1) Άνω Καλεντίνης, 2) Δροσοπηγής,

3) Τζουμέρκων και 4) Φιλιππιάδας, στο Ειρηνοδικείο Άρτας, με έδρα την Άρτα.

6. ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ρόδου Ειρηνοδικείο Σύμης, στο Ειρηνοδικείο Ρόδου, με έδρα τη Ρόδο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κω Ειρηνοδικείο Πάτμου, στο Ειρηνοδικείο Λέρου, με έδρα τη Λέρο.

7. ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Σύρου α) Ειρηνοδικεία: 1) Σερίφου και 2) Σίφνου, στο Ειρηνοδικείο Μήλου, με έδρα τη Μήλο.

β) Ειρηνοδικείο Κύθνου, στο Ειρηνοδικείο Ερμούπολης με έδρα την Ερμούπολη

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Νάξου

Ειρηνοδικεία: 1) Αμοργού και 2) Τραγαίας Νάξου, στο Ειρηνοδικείο Νάξου, με έδρα τη Νάξο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Σάμου

Ειρηνοδικείο Ευδήλου Ικαρίας, στο Ειρηνοδικείο Ικα. ρίας, με έδρα τον Άγιο Κήρυκο.

8. ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Χανίων α) Ειρηνοδικεία: 1) Καντάνου, 2) Κολυμβαρίου και 3) Καστελλίου, στο Ειρηνοδικείο Χανίων, με έδρα τα Χανιά.

β) Ειρηνοδικείο Χώρας Σφακίων, στο Ειρηνοδικείο Βάμου, με έδρα το Βάμο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ρεθύμνης

Ειρηνοδικεία: 1) Μυλοποτάμου, 2) Σπηλίου και 3) Αμαρίου, στο Ειρηνοδικείο Ρεθύμνης, με έδρα το Ρέθυμνο.

9. ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κοζάνης Ειρηνοδικεία: 1) Σερβίων, 2) Ανασελίτσης και 3) Σιάτι. στας, στο Ειρηνοδικείο Κοζάνης, με έδρα την Κοζάνη.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Γρεβενών

Ειρηνοδικεία: 1) Πενταλόφου και 2) Δεσκάτης, στο Ειρηνοδικείο Γρεβενών, με έδρα τα Γρεβενά.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Καστοριάς

Ειρηνοδικείο Νεστορίου, στο Ειρηνοδικείο Καστοριάς, με έδρα την Καστοριά.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Φλώρινας

Ειρηνοδικείο Πρεσπών, στο Ειρηνοδικείο Φλώρινας, με έδρα τη Φλώρινα.

10. ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Λάρισας

Ειρηνοδικεία: 1) Ολύμπου, 2) Κισσάβου, 3) Αγιάς, και 4) Τυρνάβου στο Ειρηνοδικείο Λάρισας, με έδρα τη Λάρισα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Βόλου

α) Ειρηνοδικεία: 1) Ζαγοράς, 2) Αργαλαστής και 3) Μηλεών, στο Ειρηνοδικείο Βόλου με έδρα το Βόλο

β) Ειρηνοδικείο Σκιάθου, στο Ειρηνοδικείο Σκοπέλου, με έδρα τη Σκόπελο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Τρικάλων

Ειρηνοδικεία: 1) Πύρρας και 2) Φαρκαδόνας, στο Ειρηνοδικείο Τρικάλων, με έδρα τα Τρίκαλα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Καρδίτσας

Ειρηνοδικεία: 1) Σοφάδων, 2) Παλαμά και 3) Μουζακίου, στο Ειρηνοδικείο Καρδίτσας, με έδρα την Καρδίτσα.

11. ΕΦΕΤΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ναυπλίου α) Ειρηνοδικείο Επιδαύρου, στο Ειρηνοδικείο Ναυπλίου, με έδρα το Ναύπλιο

β) Ειρηνοδικείο Πρασιών, στο Ειρηνοδικείο Άστρους, με έδρα την Παραλία Άστρους.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κορίνθου.

α) Ειρηνοδικεία: 1) Στυμφαλίας, και 2) Φενεού, στο Ειρηνοδικείο Σικυώνος, με έδρα το Κιάτο

β) Ειρηνοδικείο Δερβενίου στο Ειρηνοδικείο Ξυλοκάστρου, με έδρα το Ξυλόκαστρο

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Τριπόλεως

α) Ειρηνοδικεία: 1) Ορχομενού και 2) Τάνιας Δολιανών, στο Ειρηνοδικείο Τριπόλεως, με έδρα την Τρίπολη.

β) Ειρηνοδικείο Καρύταινας, στο Ειρηνοδικείο Μεγαλοπόλεως, με έδρα τη Μεγαλόπολη και

γ) Ειρηνοδικεία: 1) Τευθίδος, 2) Τροπαίων και 3) Νυμ. φασίας, στο Ειρηνοδικείο Ψωφίδος, με έδρα τη Δημητσάνα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Σπάρτης

Ειρηνοδικεία: 1) Κροκεών και 2) Καστορείου, στο Ειρηνοδικείο Σπάρτης, με έδρα τη Σπάρτη.

12. ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Καλαμάτας Ειρηνοδικεία: 1) Οιχαλίας και 2) Παμίσου, στο Ειρηνοδικείο Καλαμάτας, με έδρα την Καλαμάτα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κυπαρισσίας

α) Ειρηνοδικεία: 1) Δωρίου και 2) Φιγαλείας, στο Ειρηνοδικείο Κυπαρισσίας, με έδρα την Κυπαρισσία.

β) Ειρηνοδικεία: 1) Εράνης και 2) Φλεσσιάδος, στο Ειρη. νοδικείο Πλαταμώδους, με έδρα τους Γαργαλιάνους.

13. ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Πατρών

Ειρηνοδικεία: 1) Τριταίας και 2) Φαρρών, στο Ειρηνοδικείο Πατρών, με έδρα την Πάτρα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Αιγίου

Ειρηνοδικείο Εριννεού, στο Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας, με έδρα το Αίγιο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Καλαβρύτων

Ειρηνοδικεία: 1) Κλειτορίας και 2) Αροανίας, στο Ειρη. νοδικείο Καλαβρύτων, με έδρα τα Καλάβρυτα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ηλείας

α) Ειρηνοδικεία: 1) Ωλένης, 2) Λαμπείας και 3) Ελευ. σίνος Πελοποννήσου, στο Ειρηνοδικείο Ολυμπίων, με έδρα το Πελόπιο.

β) Ειρηνοδικεία: 1) Ανδρίτσαινας και 2) Κρεστένων, στο Ειρηνοδικείο Πύργου με έδρα τον Πύργο

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Αμαλιάδας

α) Ειρηνοδικείο Βαρθολομιού, στο Ειρηνοδικείο Γαστούνης με έδρα τη Γαστούνη.

β) Ειρηνοδικείο Βάρδας, στο Ειρηνοδικείο Μυρτουντί. ων με έδρα τα Λεχαινά

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας

α) Ειρηνοδικείο Ληξουρίου, στο Ειρηνοδικείο Αργοστολίου, με έδρα το Αργοστόλι β) Ειρηνοδικείο Ιθάκης, στο Ειρηνοδικείο Σαμαίων, με έδρα τη Σάμη

14. ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Αγρινίου

α) Ειρηνοδικείο Θέρμου στο Ειρηνοδικείο Αγρινίου, με έδρα το Αγρίνιο.

β) Ειρηνοδικείο Εχίνου, στο Ειρηνοδικείο Βάλτου, με έδρα την Αμφιλοχία.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Μεσολογγίου

α) Ειρηνοδικεία: 1) Αιτωλικού, 2) Παραχελωΐτιδος, 3) Ξηρομέρου και 4) Μακρυνείας στο Ειρηνοδικείο Μεσολογγίου, με έδρα το Μεσολόγγι.

β) Ειρηνοδικεία: 1) Αποδοτίας και 2) Προσχίου, στο Ειρηνοδικείο Ναυπάκτου, με έδρα τη Ναύπακτο.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Λευκάδος

α) Ειρηνοδικείο Απολλωνίων, στο Ειρηνοδικείο Λευκάδας, με έδρα τη Λευκάδα. β) Ειρηνοδικείο Σολλίου, στο Ειρηνοδικείο Βονίτσης, με έδρα τη Βόνιτσα.

15. ΕΦΕΤΕΙΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Μυτιλήνης α) Ειρηνοδικείο Πολυχνίτου, στο Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης, με έδρα τη Μυτιλήνη.

β) Ειρηνοδικείο Παπάδου, στο Ειρηνοδικείο Πλωμαρίου, με έδρα το Πλωμάρι.

γ) Ειρηνοδικείο Ερεσσού, στο Ειρηνοδικείο Καλλονής, με έδρα την Καλλονή.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Χίου

Ειρηνοδικείο Βολισσού, στο Ειρηνοδικείο Χίου, με έδρα τη Χίο.

16. ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Ηρακλείου

α) Ειρηνοδικείο Χερσονήσου, στο Ειρηνοδικείο Ηρακλείου, με έδρα το Ηράκλειο.

β) Ειρηνοδικεία: 1) Βιάννου και 2) Αρκαλοχωρίου στο Ειρηνοδικείο Καστελλίου Πεδιάδος, με έδρα το Καστέλλι Πεδιάδος

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Λασιθίου Ειρηνοδικεία: 1) Τζερμιάδων και 2) Αγίου Νικολάου, στο Ειρηνοδικείο Λασιθίου, με έδρα τη Νεάπολη.

17. ΕΦΕΤΕΙΟ ΕΥΒΟΙΑΣ

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Θηβών

Ειρηνοδικεία: 1) Ερυθρών και 2) Θεσπιών, στο Ειρηνοδικείο Θηβών, με έδρα τη Θήβα.

Περιφέρεια Πρωτοδικείου Χαλκίδας

α) Ειρηνοδικεία: 1) Λίμνης και 2) Αγ. Άννης, στο Ειρηνοδικείο Ιστιαίας, με έδρα την Ιστιαία.

β) Ειρηνοδικείο Αυλώνος Καρυστίας στο Ειρηνοδικείο Ταμινέων, με έδρα το Αλιβέρι και

γ) Ειρηνοδικείο Σκύρου στο Ειρηνοδικείο Κύμης, με έδρα την Κύμη.

Άρθρο 2

Οι πολιτικές και ποινικές υποθέσεις που έχουν ήδη προσδιορισθεί για να δικαστούν μετά την 1η Ιανουαρίου 2013 στην έδρα των υπό συγχώνευση ειρηνοδικείων μεταφέρονται και εκδικάζονται στο ειρηνοδικείο στο οποίο συγχωνεύονται, κατά την ήδη προσδιορισθείσα ημερομηνία. Οι υποθέσεις που είναι εκκρεμείς στα υπό συγχώνευση ειρηνοδικεία μετά την 1η Ιανουαρίου 2013 μεταφέρονται στο ειρηνοδικείο, στο οποίο συγχωνεύονται και προσδιορίζονται από αυτό.

΄Αρθρο 3

Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2013.

Στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

Αθήνα, 9 Οκτωβρίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗΣ

 

Τι λέει η εγκύκλιος Τέντε

Με την υπ’ αριθμόν 4/2012 εγκύκλιό του, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννης Τέντες δίνει οδηγίες για την εφαρμογή των κειμένων διατάξεων, για την αντιμετώπιση των φαινομένων «επιθέσεων, βιαιοπραγιών και διενέργειας ελέγχου σε αλλοδαπούς μετανάστες, σε σχέση με  τη νομιμότητα της εισόδου και διαμονής αυτών στη χώρα, καθώς και της ασκήσεως εμπορικής δραστηριότητας ορισμένων από αυτούς, από οργανωμένες ομάδες πολιτών».

Η εγκύκλιος:

1. Υπενθυμίζει: 

ι) ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν «πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας» (παρ. 1 άρθρου 2 Συντάγματος), για όλους, όσους βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια, «χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων» (άρ. 5 παρ. 2 Σ).

ιι) ότι η επιχείρηση πράξεων επιτρεπομένων μόνον σε υπάλληλο αποτελεί αντιποίηση αρχής, κατ’ άρθρο 175 παρ. 1 ΠΚ, έγκλημα που συμπεριλαμβάνεται στις «Προσβολές κατά της Πολιτειακής εξουσίας».

ιιι) ότι, η προβλεπόμενη από το άρθρο 62 του Συντάγματος άδεια του Βουλευτικού Σώματος για την δίωξη, σύλληψη ή φυλάκιση βουλευτή, ΔΕΝ απαιτείται για τα αυτόφωρα κακουργήματα.

ιν) ότι, στις περιπτώσεις που απαιτείται άδεια για τη δίωξη βουλευτή, μπορεί να ενεργηθεί ανάκριση για τη βεβαίωση του εγκλήματος και πριν χορηγηθεί η άδεια, χωρίς όμως, να ενεργηθούν ανακριτικές πράξεις, που θίγουν το πρόσωπο, για τη δίωξη του οποίου χρειάζεται η άδεια.

ν) ότι επιτρέπεται η φυσική παρεμπόδιση του επιτιθέμενου βουλευτή, με τα συνήθη αποτρεπτικά μέσα, που εφαρμόζονται στους παρανομούντες κοινούς πολίτες εκ μέρους των οργάνων της πολιτείας, τα οποία έχουν την ευθύνη, για την αποτροπή της διαταράξεως της δημόσιας τάξης και την πρόληψη των εγκλημάτων (Αστυνομία κ.λ.π.).

νι) ότι, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 275 παρ. 1 και 279 παρ. 1 ΚΠΔ, οι ανακριτικοί υπάλληλοι των άρθρων 33 και 34, καθώς και κάθε αστυνομικό όργανο, έχουν υποχρέωση να συλλάβουν τον δράστη αυτοφώρου εγκλήματος και, να τον οδηγήσουν, χωρίς αναβολή, στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

2. Δίνει οδηγίες στους Εισαγγελείς Πρωτοδικών και, δι’ αυτών και στις αρμόδιες Αστυνομικές Διευθύνσεις:

ια) να προβαίνουν στη σύλληψη και προσαγωγή των υπαιτίων της παραβάσεως του άρθρου 175 παρ. 1 ΠΚ και τυχόν άλλων αυτοφώρων αξιοποίνων πράξεων ενώπιόν τους και, εάν τούτο είναι εφικτό, να επιχειρούν όλες τις προανακριτικές πράξεις, για την βεβαίωση  της πράξης και την ανακάλυψη του δράστη και, να υποβάλλουν χωρίς χρονοτριβή, τη σχηματισθείσα δικογραφία. 

Σε περίπτωση συμμετοχής βουλευτή, επί μεν κακουργηματικών αυτοφώρων πράξεων, να προβαίνουν στη σύλληψη αυτού, επί δε των λοιπών πράξεων, να ενεργούν οποιαδήποτε ανακριτική πράξη είναι αναγκαία για τη βεβαίωση του εγκλήματος, εξαιρουμένων μόνον των ανακριτικών πράξεων, που θίγουν το πρόσωπο του τελευταίου και, να εφαρμόζουν τα προαναφερθέντα αποτρεπτικά μέτρα.

ιβ) να ενημερώνουν αμέσως τους αρμόδιους Εισαγγελείς για τις διαπιστώσεις τους και τις ενέργειες, στις οποίες προέβησαν, ζητώντας και την συνδρομή τους, οι οποίοι να παραπέμπουν τους δράστες στα ακροατήρια, κατ’ εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας ή, σε περίπτωση αναβολής, να προσδιορίζουν τις οικείες δικογραφίες, κατά προτεραιότητα.

3. Σημειώνει, ότι η ανωτέρω μεταχείριση των βουλευτών, αφορά τους βουλευτές οποιουδήποτε πολιτικού κόμματος και, για οποιαδήποτε αξιόποινη συμπεριφορά.

Η  εγκύκλιος Τέντε.